Besmettelijke kinkhoest lijkt weer vaker toe te slaan. Dat kopt de Tubantia in haar uitgave van vandaag. Als homeopaat krijg ik met enige regelmaat te maken met kinkhoest of kinkhoest-achtige verschijnselen bij mijn patienten. In mijn ervaring verdwijnen de verschijnselen snel na het starten van de homeopatische behandeling. Dus wellicht dat dit voor u ook een optie is. U kunt een afspraak makkelijk inboeken via de online agenda (agenda) of u kunt mij mailen of bellen (contact gegevens).
MARCO DE SWARTKinkhoest? Daar ben je toch tegen gevaccineerd? Dat klopt, maar je kunt het wél krijgen. De GGD krijgt jaarlijks tot tienduizend meldingen binnen. Medisch journalist Diana de Veld kreeg er zelf mee te maken.DIANA DE VELD
Een vervelend hoestje, overgenomen van mijn dochter, verergert als ik op een nieuwjaarsborrel naast een rokende vuurkorf sta. ,,Zo, dat slaat behoorlijk op mijn longen”, denk ik nog. In de dagen erna hoest ik erger en harder. Mijn longen voelen branderig en er komt slijm omhoog. Ik werk door, al voel ik me bezwaard dat mijn collega’s in mijn lawaai zitten. ‘s Nachts is het heftig. Mijn man verhuist naar de logeerkamer.
De hoestbuien verhevigen; ik stik er soms bijna in, kokhals. De tranen rollen over mijn wangen, soms wordt het zwart voor mijn ogen. Zo’n bui duurt niet lang – misschien een minuut – maar keert om de haverklap terug. Tijdens één hoestbui kneus ik mijn ribben. Om de pijn te verzachten krimp ik vanaf dat moment ineen als ik er weer een voel aankomen. Slapen op mijn rechterzij lukt niet meer. Pilletjes die de hoestprikkel dempen? Kansloos. Tabletjes? Vergeefse moeite.
Echt ziek ben ik niet: één maandag blijf ik in bed, vooral uit vermoeidheid. Half januari googel ik op ‘overgeven door hoesten’. Kinkhoest, suggereert Google. Wacht eens even, had mijn dochter niet twee klasgenoten met die luchtweginfectie? Een bloedtest bij de dokter bevestigt de diagnose. Hier ben ik nog niet mee klaar.Koorts
Kinkhoest krijg je door de bacterie Bordetella pertussis, lees ik in onlinepatiëntinformatie. Het begint met een verkoudheid, en mogelijk koorts – inderdaad, tijdens de kerstvakantie snotterde ik flink, al herinner ik me geen verhoging. Na een week of twee verergeren de hoestbuien, eindigen ze in een gierende ademhaling, en geef je taai, helder slijm op, waarbij je erg benauwd kunt raken en kunt braken. Dat slijm herken ik, de rest niet. Na een paar weken neemt de infectie langzaam af, lees ik tot mijn vreugde, en na twee tot drie maanden is het leed meestal wel geleden. Je kunt anderen besmetten door hoesten en niezen. Het besmettelijkst ben je als je nog niet weet dat je kinkhoest hebt: tijdens de verkoudheidsfase. Toen werkte ik gelukkig niet. Maar ook tijdens de hoestbuien kun je de ziekte nog drie weken overdragen.Horrornacht
Op een internetforum vind ik verhalen van mensen die nog meer last hebben dan ik. ‘Vannacht een horrornacht gehad waarbij ik zo hard moest hoesten dat ik geen adem kreeg en over mijn nek ging’, schrijft Roki. ‘De eerste keer dat ik zo hard hoestte dat mijn adem stokte, gebaarde ik al bijna naar mijn man dat hij 112 kon bellen’, aldus Shirley. Dat terwijl officiële instanties beweren dat kinkhoest bij volwassenen lijkt op een zware verkoudheid.
Er bestaan antibiotica tegen de kinkhoestbacterie, maar die hebben vooral zin als je er snel bij bent. Voor volwassenen geldt dat je afweersysteem Bordetella pertussis meestal al heeft opgeruimd voordat je ontdekt dat je de infectie hebt. De gifstoffen die de bacterie achterlaat, prikkelen de luchtwegen. Daartegen helpen antibiotica niet. Rust nemen werkt: hoe meer je doet, hoe meer je kucht.
Tegen de tijd dat ik weet dat het kinkhoest is, neemt de hoest inderdaad af. Schoorvoetend informeer ik collega’s, ouders en vrienden. Ik hoop maar dat ik niemand heb besmet. Ze reageren meelevend. Bijna iedereen zegt: ,,Huh? Daar ben je toch tegen ingeënt?” En inderdaad: de ‘k’ in de dktp-prik staat voor kinkhoest. Als kind doorliep ik braaf de hele vaccinatieriedel. Hoe zit dat?
,,Een vaccin biedt geen levenslange bescherming”, zegt biomedisch wetenschapper Elise Hovingh, verbonden aan de Universiteit van Toronto. Zij promoveerde op onderzoek naar kinkhoest. ,,Zelfs als je het hebt gehad, ben je niet je hele leven beschermd.” Wel blijken mensen minder klachten te krijgen als ze zijn gevaccineerd of eerder besmet zijn.
Waarom werkt het vaccin niet levenslang? ,,Dat komt onder meer doordat de bacterie genetisch verandert”, zegt Hovingh. ,,En Nederland stapte in 2005 over op een ander vaccin met minder bijwerkingen, dat achteraf minder lang blijkt te beschermen. Het vaccin biedt bescherming tegen ziekte en klachten, maar voorkomt niet dat mensen de bacterie overdragen.” Gelukkig zijn er serums in ontwikkeling die weinig bijwerkingen geven en beter moeten beschermen.
Om mij heen zien meer mensen kinkhoest opduiken. Zo krijgt een collega een brief van de school van haar dochter: de besmettelijke infectieziekte is er geconstateerd. Zou er in mijn regio – Rotterdam – soms een epidemie zijn uitgebroken? Arts Ewout Fanoy van GGD Rotterdam-Rijnmond ziet dat niet terug in de cijfers. ,,Wij krijgen maandelijks dertig tot vijftig kinkhoestmeldingen, waarbij de huisarts meestal de diagnose stelde. Er is geen seizoenspiek zoals bij griep.” Het aantal meldingen varieert van jaar tot jaar, van 3000 tot 10.000, elke twee à drie jaar volgt een piek. ,,Wij richten ons, naast adviezen over hoesthygiëne, vooral op kinderen jonger dan 1 jaar. Die lopen het grootste risico. De GGD kan aanvullende vaccinaties of antibiotica aan gezinsleden inzetten om een jong kind te beschermen.”
Per jaar zijn er in Nederland gemiddeld 170 meldingen van baby’s met kinkhoest, van wie er 120 in het ziekenhuis belanden, meldt het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu. Meestal zijn zuigelingen jonger dan drie maanden te jong voor volledige vaccinatie. Gemiddeld één kind per jaar overlijdt. Een eeuw geleden gingen er jaarlijks nog zo’n duizend mensen dood aan kinkhoest. Na de invoering van het rijksvaccinatieprogramma in 1957 kwam de ziekte tijdenlang nauwelijks voor.Opleving
Toch gek dat zoveel mensen weinig last hebben. Mijn man en dochters hoesten licht. ,,Bij je kinderen zal dat komen omdat ze veel korter geleden zijn gevaccineerd”, denkt Hovingh. En mijn man dan? ,,Misschien heeft hij kinkhoest gehad en weerstand opgebouwd”, oppert ze. Na anderhalve maand ben ik behoorlijk opgeknapt. Ik hoest meer dan normaal en af en toe eindigt dat in gênant gekokhals. Maar er valt mee te leven. Helaas blijk ik (minstens) twee anderen in mijn omgeving te hebben besmet.
