Een jeukende uitslag; gek kan je ervan worden! Krabben tot bloedens toe, tot de brandende pijn verschijnt, dat lijkt heel even wat te helpen. Maar nooit voor lang. De jeuk keert altijd weer terug.
Regulier zijn er vele zalfjes en crèmes voor te vinden, maar echt helpen doet het nooit. Daar zijn de artsen het zelf ook over eens. Lees dit maar eens (klik).
Misschien kan je een homeopatische behandeling proberen. De homeopaat ziet de jeukende uitslag als een belangrijk symptoom voor een onderliggend probleem. Los je het onderliggende probleem op, dan gaat de jeukende uitslag ook weg.
Wat is een jeukende uitslag?
De medische definitie van jeuk is ‘de sensatie in de huid die uitlokt tot krabben’ en is een van de meest voorkomende huidklachten. Jeuk kan varieren van lichte jeuk bij milde irritatie van de huid tot een heftige, allesbeheersende toestand die normaal leven zo goed als onmogelijk maakt.
Hoe ontstaat het?
Het precieze proces in de huid dat jeuk veroorzaakt is nog niet volledig ontrafeld. Wel weten wij dat bij jeuk specifieke ‘jeukzenuwen’ in de huid worden geprikkeld. De uiteinden van deze zenuwen zijn gelegen op de grens van de opperhuid en de lederhuid. De zenuwen kunnen worden geactiveerd door bepaalde eiwitten zoals histamine, neuropeptiden en prostaglandinen. Deze stoffen komen vooral vrij bij ontstekingen van de huid. Het is dus niet verwonderlijk dat de meeste ontstekingen van de huid in meer of mindere mate gepaard gaan met jeuk.
Welke oorzaken van jeuk zijn er?
Er zijn zeer veel oorzaken van jeuk. Sommige oorzaken komen algemeen voor en andere zijn weer zeer zeldzaam.
Bij de meeste vormen van jeuk is de oorzaak duidelijk en niet van groot medisch belang (maar wel lastig voor de tijd dat het duurt…) Duidelijke, kortdurende en veel voorkomende oorzaken zijn bijvoorbeeld muggenbeten en brandnetelprikken.
Andere zeer duidelijk aanwijsbare oorzaken, die langduriger jeuk opleveren zijn bijvoorbeeld
- droge huid
- eczeem
- galbulten
- schimmelinfecties van de huid
- parasieteninfecties (zoals bv. schurft of zwemmersjeuk
- lokale jeuk aan de armen (brachioradiale jeuk
- ernstige jeuk, verergerd door krabben (neurodermitis)
- lokale jeuk aan de rug (notalgia paraesthetica)
Wanneer de oorzaak van de jeuk niet direct duidelijk is, maar steeds op één bepaalde plaats gelocaliseerd is (bijvoorbeeld rond de anus of op het behaarde hoofd) zijn er voor de arts vaak voldoende aanknopingspunten om op korte termijn en soms met beperkt aanvullend onderzoek de veroorzaker van de jeuk op te sporen.
Moeilijker wordt het wanneer jeuk langere tijd blijft bestaan zonder dat een duidelijke, zichtbare oorzaak aanwezig is. De huisarts, en in latere instantie de huidarts, zal proberen de oorzaak op te sporen, vooral wanneer deze vorm van jeuk langere tijd blijft bestaan.
Wanneer de gehele huid jeukt zal de arts onderzoeken of er sprake is van een inwendige oorzaak.
Voorbeelden zijn:
- suikerziekte
- nier- en leverstoornissen
- darmparasieten
Eenvoudig onderzoek van bloed en ontlasting kan dan de oorzaak aan het licht brengen.
Andere bekende oorzaken van jeuk die over de gehele huid voorkomt zijn:
geneesmiddelen
deze kunnen als bijwerking jeuk veroorzaken. Uw arts zal dus ook altijd willen weten welke geneesmiddelen u regelmatig gebruikt.
psychische factoren
stress kan bestaande jeuk sterk verergeren en het risico bestaat dan dat een vicieuze cirkel ontstaat: stress verergert de jeuk, die jeuk kan weer aanleiding zijn tot meer stress, die op zijn beurt weer leidt tot verergering van de jeuk etc. etc.
Een voor huisartsen en dermatologen heel herkenbaar beeld is prurigo. Bij prurigo zijn er typische, sterk jeukende bultjes en plekken waarvoor een vrijwel niet te onderdrukken drang tot krabben bestaat. Prurigo wordt veel (maar niet uitsluitend) gezien aan de strekzijde van armen en benen, op de rug en bij de enkels.
Jeroen Weegink, klassiek homeopaat Oldenzaal
Bron: klik
